Ասպետ ընկերները (թարգմանություն ռուսերենից)

Друзья-рыцари

Итальянская притча

В одном царстве дружили два рыцаря: один — разумный, другой — глупый. Дали они друг другу клятву верности, что никто не оставит другого ни в беде, ни в счастье и всё, что наживёт, разделит поровну с другом.

И было в этом царстве два города. И говорили люди, что тем, кто доберётся в первый город, будет подарено в избытке сокровищ, а тем, кто доберётся до второго города, грозит смерть. В первый город вела трудная опасная дорога, и уже в начале пути стояло множество воинов, с которыми нужно было сразиться, чтобы пробить себе дорогу к городу. Во второй город вела прямая дорога, удобная для путников, и уже в начале пути трое рыцарей любезно встречали путников и потчевали их едой и вином.

Разумный рыцарь уговаривал своего друга идти по тяжёлому пути в первый город к неведомым богатствам, но друг, видя, как начинаются обе дороги, сказал, что он предпочитает верить своим глазам, а не слухам и пойдёт по той дороге, где их так приветливо встречают рыцари.

Разумный рыцарь вспомнил свои клятвы верности и сказал:

— Я не допущу, чтобы ты шёл один, и пойду с тобой.

Встретив на пути всевозможные услады для тела и души, оба рыцаря пришли во второй город, где их связали и привели к судье, который, приговорив их к смерти, дал каждому слово для оправдания.

И тогда разумный стал обвинять своего друга, который, несмотря на все предостережения, выбрал неправильный путь, а он, разумный, должен был следовать за своим другом из-за данной клятвы верности.

Когда дали слово глупому, он тоже стал обвинять своего разумного друга:

— Если бы мой разумный друг не последовал за мной, а держался дороги, по которой первоначально хотел идти, я бы непременно воротился и пошёл вместе с ним из-за клятвы верности, которую ему дал.

Их обоих повесили. Умного за то, что легко поддался неразумию друга, а глупого за то, что не поверил словам своего умного друга.

ԱՍՊԵՏ ԸՆԿԵՐՆԵՐԸ

(թարգմանություն)

Մի թագավորությունում ընկերություն էին անում երկու ասպետ. մեկը՝ խելացի, մյուսը՝ հիմար: Նրանք միմյանց հավատարմության երդում էին տվել, որ ոչ-մեկը մյուսին չի լքի ո՛չ դժբախտության, ո՛չ երջանկության, և այն ամենը, ինչ կաշխատի, հավասար կկիսի մյուսի հետ:

Այդ թագավորությունում երկեւ քաղաք կար: Եվ մարդիկ ասում էին, որ նրանց, ովքեր կհասնեն առաջին քաղաք, կնվիրեն գանձեր, իսկ նրանց, ովքեր կհասնեն երկրորդ քաղաք՝ մահ է սպասվում: Առաջին քաղաք տանող ճանապարհը շատ դժվար և վտանգավոր էր, և արդեն ճանապարհի սկզբում բազում զինվորներ էին կանգնած, որոնց հետ պետք էր կռվել, քաղաք հասնելու ճանապարհ բացելու համար: Իսկ երկրորդ քաղաք տանող ճանապարհը ուղիղ, ճանապարհորդների համար հարմար ճանապարհ էր, որի սկզբում երեք ասպետ բարեհամբույր դիմավորում էին ճանապարհորդնրին և հյուրասիրում նրանց ուտելիք և գինի:

Խելացի ասպետը համոզում էր իր ընկերոջը գնալ դժվար ճանապարհով առաջին քաղաք՝ գանձերի մոտ, իսկ ընկերը, տեսնելով, թե ինչպես են սկսվում երկու ճանապարհները, ասաց, որ նա նախընտրում է հավատալ իր աչքերին, այլ ոչ թե բամբասանքներին և կգնա այն ճանապարհով, որտեղ նրանց յադպես հյուրընկալ դիմավորում են ասպետները:

Խելացի ասպետը հիշեց իրենց հավատարմության երդումը և ասաց.

- Ես չեմ թողնի, որ դու միայնակ գնաս և կգամ քեզ հետ:

Ճանապարհին հանդիպելով անհնարին հաճույքների երկու ընկերները հասան երկրորդ քաղաք, որտեղ նրանց կապկպեցին և բերեցին դատավորի մոտ, ով նրանց մահի դատապարտելով յուրաքանչյուրին տվեց արդարանալու իրավունք:

Եվ այդ ժամանակ խելացին սկսեց մեղադրել իր ընկերոջը, ով անտեսելով բոլոր նախազգուշացումները ընտրեց սխալ ճանապարհը, իսկ ինքը՝ խելացին, պետք է հետևեր իր ընկերոջը հավատարմության երդման պատճառով:

Այդ ժամանակ խոսք տվեցին հիմար ընկերոջը, ով նույնպես սկսեց մեղադրել իր ընկերոջը.

- Եթե իմ խելացի ընկերը չհետևեր ինձ և գնար այն ճանապարհով, որով ի սկզբանե ցանկանում էր գնալ, ես կպտտվեի և կգնայի նրա հետ, հավատարմության երդման պատճառով:

Եվ երկուսին կախեցին: Խելացիին նրա համար, որ հանձնվեց հիմար ընկերոջը, իսկ հիմարին՝ խելացիի խոսքերին չհավատալու համար:

Աղբյուր՝ pritchi.ru