Թագավորի վեց հարսնացուները (թարգմանություն ռուսերենից)

Шесть невест короля

Французская притча

Король всегда считал, что судить о людях надо не по словам, а по поступкам. Он очень любил своё королевство и, когда пришло время жениться, не захотел выписывать заморских принцесс, а решил выбрать какую-нибудь из девиц своего королевства.

На этот предмет король составил объявление, в котором приглашал записываться в невесты всех девушек и вдов от шестнадцати до двадцати пяти лет. То-то поднялось волнение. Толстухи старались похудеть, худые — потолстеть, и те, кому было далеко за сорок, вставляли зубы, чтобы ко дню смотрин казаться свежими и привлекательными.

Король заранее решил пригласить тех, кто не запишется в этот список, потому что это девушки скромные и не польстились стать королевою.

Не записавшихся в невесты оказалось всего только шестеро: одна вдова — Женевьева и пять девиц — Арманда, Катерина, Жанна, Сусанна и Николь. Они не были ни горбаты, ни хромы и были отменны по всем статьям. И все они королю понравились, но он решил у них расспросить, почему каждая из них отказалась записаться в список невест.

Женевьева сказала, что уже была несколько раз замужем. И как бы ни были различны мужья, после краткого периода наслаждения наступала привычка, скука и отвращение. «Я очень устала и уже не могу ничего чувствовать, поэтому позвольте мне удалиться в монастырь». Король её отпустил.

Арманда надменно проговорила, что это её отец должен был стать королём. И чуть было не заколола короля длинным кинжалом. Её отправили домой.

Катерина объяснила, что у неё уже есть жених Петруша и она его очень любит. Король повелел выделить им к свадьбе новый дом.

Жанна была как глупенький ребёнок и сказала, что очень боится короля. Её отправили в богадельню.

Сусанна ничего не говорила, а только царапалась и кусалась. Её отправили лечиться.

Вошла Николь. И сказала, что выходить замуж надо на всю жизнь. И выходить замуж наобум за человека, которого никогда не видела, не хотелось.

Королю такая речь понравилась. Он предложил ей пожить во дворце и получше с ним познакомиться. Так они узнали друг друга, а узнавши, полюбили, а полюбив, поженились.

И тогда король сказал:

— Я всегда считал, что надо судить людей по их поступкам, а оказывается — это неправильно, потому что одни и те же поступки могут быть вызваны совершенно разными причинами.

ԹԱԳԱՎՈՐԻ ՎԵՑ ՀԱՐՍՆԱՑՈՒՆԵՐԸ

(թարգմանություն)

Թագավորը միշտ կարծում էր, որ մարդկանց դատում են ոչ թե խոսքերով, այլ արարքներով: Նա շատ էր սիրում իր թագավորությունը, և երբ եկավ ամուսնանալու ժամանակը, նա չցանկացավ դաստիարակել արտասահմանյան արքայադուստրներին, այլ որոշեց ընտրել իր թագավորության օրիորդներից մեկին:

Թագավորը հայտարարություն կազմեց, որում տասնվեցից քսանհինգ տարեկան բոլոր աղջիկներին հրավիրում էր գրանցվել հարսնացու դառնալու համար: Իրարանցում բարձրացավ: Գեր կանայք ջանում էին նիհարել, նիհարները՝ գիրանալ, իսկ նրանք, ովքեր արդեն քառասունն անց էին, ատամներ էին դնում, որ վերջնական օրը գրավիչ տեսք ունենային:

Թագավորը որոշեց առաջինը հրավիրել նրանց, ով չի գրանցվի ցուցակի մեջ, որովհետև դա համեստ աղջիկներն էին, և չէին քծնում թագուհի դառնալ:

Ցուցակում չգրանցված օրիորդները վեցն էին. մեկ այրի կին՝ Ժենեվյեվան և հինգ օրիորդ՝ Արմանդան, Կատերինան, Ժաննան, Սուսաննան և Նիկոլը: Նրանք ո՛չ կուզ ունեին, ո՛չ կաղ էին և ամեն ինչում լավագույնն էին: Եվ նրանք բոլորը թագավորին դուր եկան, բայց վերջինս որոշեց հարցնել նրանց, թե ինչու է յուրաքանչյուրը հրաժարվել գրանցվել հարսնացուների ցուցակում:

Ժենեվյեվնան ասաց, որ վերջինս արդեն մի քանի անգամ ամուսնացած եղել է: Եվ ինչքան էլ որ ամուսինները տարբերվեին, կարճ հաճույքից հետո սովորություն էր դառնում, ձանձրույթ և զզվանք: «Ես շատ եմ հոգնել և արդեն ոչինչ չեմ զգում, այնպես, որ թույլ տվեք ինձ հեռանալ եկեղեցի»: Թագավորը նրան բաց թողեց:

Արմանդան միանգամից ասաց, որ այդ իր հայրը պետք է թագավոր դառնար: Եվ քիչ էր մնում թագավորին սրով ծակեր: Նրան ուղարկեցին տուն:

Կատերինան բացատրեց, որ նա արդեն փեսացու ունի՝ Պետրուշան և նա վերջինիս շատ է սիրում: Թագավորը հրամայեց նրանց հարսանիքին տուն նվիրել:

Ժաննան երեխայի պես միամիտ գտնվեց և ասաց, որ վախենում է թագավորից: Նրան աղքատանոց ուղարկեցին:

Սուսաննան ոչինչ չէր ասում, այլ միայն կծում և քերծում էր: Նրան ուղարկեցին բուժվելու:

Մտավ Նիկոլը և ասաց, որ ամուսնանում են ամբողջ կյանքի համար: Եվ ամուսնանալ մի մարդու հետ, ում երբեք չի տեսել, չէր ուզում:

Թագավորին այս խոսքը դուր եկավ: Նա առաջարկեց աղջկան ապրել ամրոցում և ավելի լավ ծանոթանալ իր հետ: Այսպես նրանք ճանաչեցին միմյանց, ճանաչելով՝ սիրեցին, իսկ սիրելով՝ ամուսնացան:

Եվ այդ ժամանակ թագավորն ասաց.

- Ես միշտ կարծում էի, որ մարդկանց պետք է դատել իրենց արարքներով, բայց պարզվում է, որ դա սխալ է, որովհետև նույն արարքները կարող են արվել միանգամայն տարբեր պատճառներով:

Աղբյուր՝ pritchi.ru