Джанни Родари
Учебная конфета
На
планете «Би» нет книг. Знания там продают и покупают в бутылках.
История,
например, – это розовая водица, похожая цветом на гранатовый сок, география –
мятная зеленая водичка, а грамматика – бесцветная жидкость и на вкус напоминает
минеральную воду.
Школ
на этой планете нет. Каждый учится у себя дома. По утрам все ребята, в
зависимости от возраста, должны выпивать стакан истории, съедать несколько
столовых ложек арифметики и так далее.
И все
равно – вы только подумайте! – ребята капризничают.
– Ну
будь умницей! – уговаривает мама. – Разве ты не знаешь, как вкусна зоология?!
Она же сладкая, очень сладкая! Спроси у Каролины (Каролина – это домашний
электрический робот).
Каролина
великодушно соглашается попробовать содержимое бутылки. Она наливает себе
немного в стакан, пьет и чмокает от удовольствия.
– Ух
как вкусно! – восклицает она и сразу же начинает излагать полученные знания: –
Корова – жвачное парнокопытное, питается травой и дает нам шоколадное молоко…
– Вот
видишь?! – торжествует мама,
Мальчик
повинуется. Он слегка подозревает, что речь идет не о зоологии, а о рыбьем
жире, но потом берет себя в руки, закрывает глаза и проглатывает урок одним
глотком, под аплодисменты.
Есть
там, понятно, и прилежные ученики. Есть старательные и даже жадные до знаний.
Они встают по ночам, берут потихоньку бутылку истории и выпивают ее всю до
последней капли. Они становятся очень образованными.
Для
ребят, которые ходят в детский сад, имеются учебные конфеты – на вкус они
напоминают землянику или ананас и содержат несколько простых стихотворений,
названия дней недели, а также числа – от одного до десяти.
Мой
друг космонавт привез мне на память одну такую конфету. Я дал ее моей дочке, и
она сразу же стала читать смешное стихотворение, написанное на языке планеты
«Би». В нем говорилось примерно следующее:
«Анта анта, перо перо,
Пинта пинта, пим перо!»
И я,
разумеется, ничего не понял.
(թարգմանություն)
«Բի» մոլորակում գրքեր չկան:
Գիտելիքները այնտեղ վաճառում և գնում են շշերով: Օրինակ պատմությունը՝ վարդագույն
հեղուկ է, նման նռան հյութին, աշխարհագրությունը՝ նանայով կանաչ հեղուկ, իսկ քերականությունը՝
անգույն հեղուկ է և համով հիշեցնում է հանքային ջուրը:
Այդ մոլորակում դպրոցներ չկան:
Ամեն մեկը սովորում է իր տանը: Առավոտյան բոլոր երեխաները, տարիքից կախված, պետք է
մի բաժակ պատմություն խմեն, մի քանի գդալ թվաբանություն ուտեն և այդպես շարունակ:
Եվ պատկերացրեք, որ երեխաները քմահաճություններ են անում:
- Դե՛, խելո՛ք եղիր, - համոզում
է մայրիկը: - Մի՞թե դու չգիտես, թե ինչ համեղ է կենդանաբանությունը: Ախր նա քաղցր է,
շատ քաղցր: Հարցրու Կարոլինային (Կարոլինան տնային էլեկտրական ռոբոտ է):
Կարոլինան մեծահոգի համաձայնվում է փորձել շշի պարունակությունը: Նա իր համար մի փոքր լցնում է բաժակի մեջ, խմում և հաճույքից ճպճպացնում:
- Օհ ինչ համեղ է, - բացականչում է նա և միանգամից սկսում արտաբերել ստացած գիտելիքները: - Կովը որոճող կենդանի է, սնվում է խոտով և տալիս է մեզ շոկոլադե կաթ:
- Տեսնու՞մ ես, - ասում է մայրիկը:
Տղան հնազանդվում է: Նա մի փոքր կասկածում է, որ խոսքը ոչ թե կենդանաբանության, այլ ձկան յուղի մասին է, բայց հետո կենտրոնանում, փակում է աչքերը և միանգամից, ծափահարությունների ներքո կուլ է տալիս դասը:
Իհարկե այնտեղ կան սովորող աշակերտներ, կան աշխատասեր և նույնիսկ ագահ: Նրանք արթնանում են գիշերները, զգույշ վերցնում են պատմության շիշը և խմում են այն մինչև վերջին կաթիլը: Նրանք դառնում են շատ զարգացած:
Մանկապարտեզ գնացող երեխաների համար գոյություն ունեն հատուկ ուսուցողական կոնֆետներ: Նրանց համը հիշեցնում է ելակ կամ արքայախնձոր և պարունակում են նրանք մի քանի հասարակ բանաստեղծություն, շաբաթվա օրերի անունները, և թվերը՝ մեկից մինչև տասը:
Իմ ընկեր տիեզերագնացը, որպես հիշատակ, ինձ բերեց մի այդպիսի կոնֆետ: Ես դա տվեցի իմ աղջկան, և նա միանգամից սկսեց կարդալ մի ծիծաղելի բանաստեղծություն՝ գրված «Բի» մոլորակի լեզվով: Բանաստեղծության մեջ ասվում էր հետևյալը.
«Անտա անտա, պերո պերո,
Պինտա պինտա, պիմ պերո»:
Եվ ես իհարկե ոչինչ չհասկացա:
Աղբյուր - skazkibasni.com
No comments:
Post a Comment