Ամենաթանկը (թարգմանություն ռուսերենից)

Самое ценное

Современная притча

Один человек в детстве был очень дружен со стариком-соседом.

Но время шло, появился колледж и увлечения, затем работа и личная жизнь. Каждую минуту молодой мужчина был занят, и у него не было времени ни вспомнить о прошлом, ни даже побыть с близкими.

Однажды он узнал, что сосед умер — и неожиданно вспомнил: старик многому научил его, стараясь заменить мальчику погибшего отца. Ощутив свою вину, он приехал на похороны.

Вечером, после погребения, мужчина зашёл в опустевший дом покойного. Всё было так, как и много лет назад…

Вот только маленькая золотая коробочка, в которой, по словам старика, хранилась самая ценная для него вещь, исчезла со стола. Подумав, что её забрал кто-то из немногочисленных родственников, мужчина покинул дом.

Однако через две недели он получил посылку. Увидев на ней имя соседа, мужчина вздрогнул и открыл коробку.

Внутри лежала та самая золотая коробочка. В ней оказались карманные золотые часы с гравировкой: «Спасибо за время, что проводил со мной».

И он понял — самым ценным для старика было время, проведённое со своим маленьким другом. С тех пор мужчина старался как можно больше времени уделять жене и сыну.

ԱՄԵՆԱԹԱՆԿԸ

(թարգմանություն)

      Մի մարդ մանուկ ժամանակ շատ մտերիմ էր ծերուկ հարևանի հետ:

   Բայց ժամանակը գնում էր, հայտնվեցին քոլեջ և զբաղմունքներ, ապա աշխատանք և անձնական կյանք: Երիտասարդն ամեն րոպե զբաղված էր և ո՛չ անցյալը հիշելու, ո՛չ էլ բարեկամներիհետ ժամանակ  անցկացնելու ժամանակ չուներ:

   Մի անգամ նա իմացավ, որ հարևանը մահացել է և անսպասելի հիշեց. ծերունին նրան շատ բան էր սովորեցրել, փորձելով փոխարինել տղայի մահացած հորը: Իր մեղքը զգալով նա գնաց թաղմանը:

     Երեկոյան՝ թաղումից հետո, երիտասարդը մտավ հանգուցյալի տուն: Ամեն ինչ այնպես էր, ինչպես շատ տարիներ առաջ…

     Միայն ոսկեգույն փոքրիկ արկղիկը, որում ծերունու խոսքերով պահված էր նրա համար ամենաթանկ բանը, անհետացել էր սեղանի վրայից: Մտածելով, որ այն վերցրել բարեկամներից մեկը, երիտասարդը լքեց տունը:

  Սակայն երկու շաբաթից նա ծանրոց ստացավ: Դրա վրա տեսնելով հարևանի անունը, նա ցնցվեց և բացեց այն:

   Ծանրոցի մեջ դրված էր այն ոսկե արկղիկը: Պարզվեց, որ տուփիկի մեջ գրպանի ոսկե ժամացույց էր՝ «Շնորհակալ եմ այն ժամանակի համար, որ անց ես կացրել ինձ հետ» փորագրով:

   Եվ նա հասկացավ, որ ծերունու համար ամենաթանկ բանն իր կրտսեր ընկերոջ հետ անցկացրած ժամանակն էր: Այդ օրվանից երիտասարդը փորձում էր ինչքան հնարավոր է շատ ժամանակ տրամադրել կնոջն ու որդուն:

Աղբյուր՝ pritchi.ru