Մակտուբ II հատված

ՄԱԿՏՈՒԲ

II ՀԱՏՎԱԾ

     1.    Դու  իմ արժեքը կգիտակցես միայն  այն ժամանակ, երբ  կկորցնես  ինձ  ու կվերագտնես:

Մարդը միայն կորցնելուց հետո է գիտակցում այդ իրի արժեքը: Սա նշանակում է, որ նա չի գնահատում այն, մինչև չի զգում նրա պակասը: Պետք չէ սպասել կորցնելուն: Պետք է գնահատել և պահպանել այն ինչ ունես:

      2.    Ներող մարդու սիրտը  մաքուր է և անուշաբույր:

Մարդը պետք է իմանա, փորձի և կարողանա ներել: Միայն այդ դեպքում նրա հոգին կդառնա մաքուր և անուշաբույր: Ներել իմանալն ինքնին առաքինություն է և այն ոչ բոլորին է տրված:

3.    Նա, ով ճաշակել է վախի զգացումը  և գործել՝ թույլ չտալով վախին  ընկճել իրեն, հաստատում է իր խիզախությունը:

Վախը թուլության նշան չէ: Մարդը պետք է զգա մոտալուտ վտանգը: Նա, ով զգում է վախը, և պայքարում նրա դեմ՝ համարվում է խիզախ, իսկ նա, ով չի զգում վախը և վտանգը՝ անպատասխանատու:

4.    Եթե  դու կենդանի ես, դու պետք է ձեռքերդ թափահարես,  ամենուր թռչկոտես,  աղմկես, ծիծաղես  ու խոսես մարդկանց հետ:

Մարդը կենդանի է համարվում ոչ միայն նրա համար որ նա ողջ է և շնչում է: Ապրել՝ նշանակում է լինել շարժման մեջ, աղմկել, ծիծաղել, խոսել մարդկանց հետ: Եթե մենք կյանքում ոչինչ չենք անում, այն դառնում է անիմաստ: Չէ՞ որ մեռնելուց հետո անշարժ մնալու ենք նույն դիրքում: Պետք է զգալ կյանքը, և այնպես անել, որ մեզ շրջապատող մարդիկ նույնպես զգան մեր ներկայությունը:

5.    Ամեն սնունդ սուրբ է:

Սնունդ ասելով պետք է հասկանալ ոչ թե ուտելիք, այլ հոգևոր սնունդ: Թվում է, թե ավելի արագ մեզ Աստծուն կմոտեցնի թունավոր ուտելիքը, այնինչ առաջնայինը հոգևոր սնունդն է:

6.    Ինչ-որ մեկի հետ շփվելու ցանկությունը  հնարավորություն է տվել նրանց՝  մտնելու  առանց խոսքերի հաղորդակցվելու աշխարհը:

Միմյանց հետ շփվելու համար լեզվի իմացությունը պարտադիր չէ: Կարելի է առանց բառերի հասկացնել և հասկանալ դիմացինին, թեկուզ ժեստերի լեզվով: Կարևորն այն հոգևոր կապն է, որն առաջանում է մարդկանց միջև շփման ժամանակ, երբ նրանք անկեղծ են:

7.    Եվ որքան  ես թափանցում էի Աստծո  արարչագործության մեջ, այնքան  ավելի էի մոտենում Նրա  իմաստնությանը:

Ավելի լավ է լինել կույր ֆիզիկապես, քան հոգեպես: Հնարավոր է առանց տեսնելու զգալ նրան, թափանցել նրա արարչագործության մեջ: Չէ՞ որ ունենալով տեսողություն մենք էլ չենք կարող տեսնել Աստծուն, բայց հավատքը հնարավորություն է տալիս առանց տեսնելու զգալ Աստծո ներկայությունը և մոտենալ նրա իմաստնությանը:

8.    Հենց որ ես գտա  բոլոր  պատասխանները, փոխվեցին բոլոր  հարցերը:

Երբ դու անընդհատ զբաղված ես պատասղաններ փնտրելով կյանքի իմաստը հասկանալու համար, կորցնում ես լիարժեք ապրելու հնարավորությունը և մոռանում ես, որ Աստված է ամեն ինչ տնօրինում:

9.    Մի մարդու երջանիկ  լինելը չի նշանակում, որ մյուսները դժբախտ են լինում:

Պետք չէ հրաժարվել երջանկությունից, սպասելով շրջապատի երջանկանալուն: Ընդհակառակը, մեր երջանիկ լինելով, երջանկանում են նաև մեր հարազատները:

10.   Նրանք սկսեցին խոսել մի լեզվի  մասին, որ գոյություն  ունի բառերից այն կողմ:

Կա մի լեզու, որը գոյություն ունի բառերից այն կողմ: Այդ լեզուն աղոթքի լեզուն է: Այն հնարավորություն է տալիս հասկանալու դիմացինին, երբ նա աղոթում է: Տերունական աղոթքը կարծես հասկանալի է բոլոր լեզուներով: Երբ մարդը դիմում է Աստծուն աղոթքով, անմիջապես տեսանելի է և պարզ, անկախ լեզվից: