(թարգմանություն)
Ենթադրում եմ հիմա բոլորը գիտեն, որ ես
գոյություն ունեմ: Ես տեսա բոլոր նամակները, մինչև իմ հեռախոսը վերցրեցին: Ջեքին և
Անյան ասում են, որ ինձ մոտ իմ «օրերն» էին, բայց դա հիմարություն է: Այնտեղ
չափազանց շատ արյուն կար դրա համար: Ակնհայտորեն (դե դա ակնհայտ է, եթե մոռանաս
ֆիզիկայի, ժամանակի և տարածության օրենքների մասին), իմ արյունը միայն մի ձև կարող
էր ջրում հայտնվել. Ինձ հետ այնտեղ շնաձուկ կար:
Ուրիշ ինչպե՞ս եմ ես իմ աջ ոտքին այս կծած
հետքերը ստացել: Ինչպես ասացի, ես նրանց չեմ մեղադրում ինչ չհավատալու համար, բայց
ես այլևս երբեք լողավազան չեմ գնալու: Միևնույն է ես երբեք ծով չեմ գնում, այնպես
որ դա նոր որոշում չէ՝ միայն երեկվա պատահածի համար: Դա ուղղակի խելամիտ է:
